ဘယ္အရာေတြကမ်ား

ဘယ္အရာေတြကမ်ား॥ေလာကႀကီးကို အၿပီးသတ္ႏိုင္ပါသနည္း။ ထို႔အတူ ဘယ္ပစၥည္းေတြကမ်ား လူေတြ ေနထိုင္ ရာေလာကကို သာယာေစႏိုင္ပါသနည္း။
လူဆိုတာဟာလည္း ကိုယ္ဆံုးျဖတ္မႈတစ္ခုအေပၚမွာ အေလးအနက္ထားတတ္က်တာသဘာ၀ဘဲ။ၿပီးေတာ့.... ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မႈရဲ႕ မွားျခင္းမွန္ျခင္းအေပၚမွာေ၀ဖန္ၾကတာကေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕သေဘာတရားျဖစ္သြားေရာ..... ဘာေတြလဲလို႔ေမးရင္ ဆံုးျဖတ္မႈတစ္ခုက တစ္ဦးတည္းအေပၚမွာမူတည္ေနၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးေတြက အမ်ားစုအေပၚမွာသက္ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို လြယ္လြယ္မခ်သင့္ ဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာဟာ...မိမိအတြက္ျဖစ္သလို ႏိုင္ငံအတြက္လား။ လူမ်ိဳးအတြက္လား။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားဖို႔လား။ လူအမ်ားစုေကာင္းစားဖို႔လားဆုိတ့ဲ စဥ္းစားႏိုင္တ့ဲ စဥ္းစားရမ့ဲရည္ရြယ္ခ်က္ပါတယ္။
အမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္လုပ္မယ္ဆိုတ့ဲသူက .... ကိုယ့္အိမ္(ေနရာ)မွာေရာအမ်ားေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လုပ္ဖို႔ကို ရည္ရြယ္ထား တာေတြ၊ ရည္မွန္းထားတာေတြကို ဂ႐ုတစိုက္လုပ္ျဖစ္ရဲ႕လား။အေတြးေကာင္းေလးေတြ ရွိထားဖို႔ ။ လက္ခံထားၾကဖို႔ေတြလိုပါတယ္။ ဒါမွသာ ေစတနာပါတ့ဲ အလုပ္ျဖစ္မွာပါ။
ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈဆိုတ့ဲစကားကို မီွၿပီး ႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္တာကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတ့ဲပညာရွင္ေတြက ည့ံေနလို႔လား။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔လား။။။။။စတ့ဲလားေပါင္းမ်ား စြာနဲ႕ ေမးခြန္းေတြေမးခ်င္ပါတယ္။
တစ္ကယ္ေတာ့ ပညာရွင္ေတြဟာ သူတို႔ေတြတတ္ကၽြမ္းထားတ့ဲပညာေတြဟာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာမရွိလို႕ ႏိုင္ငံ ျခားကိုသြားၿပီးအလုပ္လုပ္ေနရတာပါ။ ဒါဟာ ေကာင္းတ့ဲလကၡဏာျဖစ္သလို၊ ေကာင္းလည္းမေကာင္းပါဘူး။
ႏိုင္ငံျခားကိုသြားအလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတ့ဲအခ်က္က မေကာင္းဘူးလို႔ေျပာေနၾကမယ့္အစား॥ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကို ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္ၿပီးအလုပ္မလုပ္ေစတ့ဲလုပ္ငန္းေတြကို ဒီႏိုင္ငံမွာစၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးလိုက္ပါ။
မၾကာခင္မွာ॥တကယ္ပါ။ အာရွႏိုင္ငံေတြကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံဆုိတာဘယ္လိုႏိုင္ငံလဲလို႔ ေျပာျပပါလိမ့္မယ္။
ဥပမာ။ စည္ပင္သာယာက လမ္းေဘးေစ်းဆိုင္ေတြကို လိုက္ဖမ္းၿပီး ဒဏ္ေငြတပ္ေနမ့ဲအစား လမ္းေဘးေစ်းသည္ ေတြ ေစ်းေရာင္းလို႔ရေအာင္ Add onဆိုတ့ဲ ထပ္ေပါင္းအေဆာက္အဦေတြကိုေလာေလာဆယ္ေဆာက္ေပးလိုက္ ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာလို႔ေဆာက္ေပးရမွာလည္းမေျပာနဲ႕။လမ္းကိုႏိုင္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ ထပ္ေပါင္းအေဆာက္အဦ ေတြကိုထပ္ေဆာက္ေပးရမွာေပါ့။ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုမရွိဘူးဆိုတာက အုတ္ျမစ္ခ်ကတည္းက အစီအစဥ္ရွိထား ၿပီးသား။ ဗဟိုသတိေပးစနစ္ရွိတယ္။ ဒဏ္ေၾကးဆိုတာလည္း တိတိက်က်ရွိတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုက္မႈ မရွိ ေအာင္ထားတယ္။ အိႏၵိယဆိုတ့ဲႏိုင္ငံဟာ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ ေနထိုင္မႈစ႐ိုက္နိမ့္က် ပါတယ္။လမ္းေဘးမွာ တဲထိုးေနရတ့ဲသူေတြအမ်ားႀကီးဘဲ။ဒါေပမယ့္ ဗဟိုသတိေပးစနစ္ထားႏိုင္တယ္။ ျပည့္၀ တ့ဲ လူေနမႈစနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္တယ္။ ဥပမာ။ မီးေလာင္တယ္ဆိုပါေတာ့ အိမ္နံပါတ္၊ လမ္း၊ ရပ္ကြက္ စတာေတြကို သတိေပးစနစ္ကမီးသတ္ဦးစီးကို ေဖာ္ျပေပးတယ္။ အဲဒီကမွတစ္ဆင့္ စစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ေတြက စိစစ္တယ္။ ဘယ္ကေလာင္တာလဲ၊ ဘာညာေပါ့။ အဲလိုစိစစ္လို႔ မီးမပိတ္ခ့ဲတာဆိုရင္(လိမ္လို႔မရဘူး)မီးမပိတ္ခ့ဲ တ့ဲအတြက္ တစ္မႈ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကို အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစတ့ဲအတြက္တစ္မႈ ၊ ႐ိုက္ဖ်က္ခ်ိဳး၀င္တ့ဲအတြက္ ကုန္ က်စရိတ္စတာေတြကိုေပါင္းထည့္ၿပီးေလ်ာ္ေစတယ္။ အဲဒီလိုအေရးယူေတာ့ ဘယ္သူက မီးကိုဂ႐ုတစိုက္မပိတ္ဘဲ ေနရဲေတာ့မလဲ။ အခုေျပာတာက စီမံခ်က္ကို ခိုင္မာေအာင္တည္ေဆာက္ဖို႔ေျပာတာပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာမ်ားသြားတယ္။ တိက်တယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ဘဲေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ လူမႈက်င့္၀တ္ဆိုတာကို နားလည္သြားရင္ေတာင္ တိက်တယ္ဆိုတ့ဲစကားထက္ အခ်ိန္ကိုေလးစားတယ္ကိုဘဲသံုးေပးသင့္ပါတယ္။ ေလာကမွာ တိက်တယ္ဆိုတာမရွိပါဘူး..
အေျပာနဲ႕သက္ေသျပေနရင္ လူေျပာခံေနရမယ္။အလုပ္နဲ႕ သက္ေသျပလိုက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ.....

Type rest of the post here